Ut tweeduh – ter nagedachtenis Erwin
Ut tweeduh speelt deze avond de laatste bekerwedstrijd tegen het derde team van WHC. Door omstandigheden is dit tevens de zwanenzang van ut tweeduh voor dit seizoen.
Echter dit feit wordt deze avond overschaduwd door het bericht van het overlijden van Erwin van Limburg. Eigenlijk hebben wij niet zo’n zin meer om deze wedstrijd te spelen. Maar zoon Tim wil graag dat er toch gespeeld wordt (zijn vader zou dit ook gewild hebben) en zal zelf ook een dik uur meespelen. Broer Rick kijkt toe vanaf de zijlijn.
Ter nagedachenis aan Erwin is er een indrukwekkende minuut stilte voor aanvang van de wedstrijd. Beide teams rond de middencirkel en het aanwezige publiek rondom het veld. Daarnaast de selectie van het eerste team aan de rand van het veld en de overige lagere senioren op het trainingsveld voor een minuut stilte. Dit is ook onze club, gezamenlijk één als het erop aankomt.
Over de wedstrijd kunnen we kort zijn. Ut tweeduh is de hele wedstrijd heer en meester. Vol energie en wilskracht wordt WHC 3 zoek gespeeld en zijn er prachtige aanvallen en doelpunten te zien. Geweldige afstandsschoten van Sander en Tycho laten het net bollen. Jorn laat het mooiste doelpunt van de avond noteren. Een volley vanaf 20 meter slaat als een kanonskogel in de bovenhoek. Het slotakkoord is voor Bram. Een overtuigende 4-0 overwinning.
Een wedstrijd zoals die gespeeld moet worden. Vol energie en strijdlust. Erwin zou er van genoten hebben.
Als de wedstrijd voorbij is gaan mijn persoonlijke gedachten terug naar de 4 seizoenen dat Erwin (als trainer-coach) en ik samen bij het A1 team waren. Het ene seizoen zelfs samen met zijn broer Erik als leider. Een geweldig seizoen, waarbij wij op het einde net naast alle prijzen grepen. Een zinderende competitie met ZAC A1 als concurrent. Drie wedstrijden voor het einde verspelen wij op een snikhete zaterdagmiddag in Dronten onze voorsprong van 1 punt.
Een gelijkspel van 1-1 tegen ASVD kost ons uiteindelijk het kampioenschap. Een wedstrijd waarin wij lang met 0-1 aan de goede kant van de score stonden. Het wachten was op de volgende treffers. Die kwamen er op onverklaarbare wijze niet. Een zondagsschot van ASVD in de tweede helft en de bal ploft achter de verbouwereerde Wolter Bos, 1-1.
In de halve finale van de beker spelen we tegen CSV’28 A1. Na 20 minuten staan we al op een schier kansloze achterstand van 0-3. Dan richten wij ons op en na 90 minuten voetbal is de stand gelijk 3-3. De historische penaltyreeks gaat dramatisch met 4-5 verloren.
Deze twee momenten zijn al meer dan 10 jaar oud. Toch kwamen ze in gesprekken die ik had met Erwin nog regelmatig terug.
Wij wensen de familie van Limburg en in het bijzonder Annet, Tim, Rick en Bente veel kracht toe deze dagen en de komende tijd.
Namens ut tweeduh, Corr
