Skip to main content

Wedstrijdverslag WZC 2 – Swift 64 2  2-3  

Ut tweeduh speelt deze middag tegen de uit de kluiten gewassen  polderboys van Swift’64 2.

Het wordt een wedstrijd waarin wij ons van de sociale kant laten zien. De goedheiligman is al lang en breed vertrokken naar Spanje, maar wij zetten ons sociale gevoel optimaal in en geven Swift een aantal cadeautjes. Die worden dan ook dankbaar aanvaard en uitgepakt.

Wij beginnen uitstekend aan de wedstrijd en de eerste 10 minuten laten wij het balletje rollen en Swift kijkt bewonderend toe.

Dan slaat de goedheiligman toe in de elfde minuut. Een jongeman uit de polder rost de bal naar voren, immers weg is weg. Tot verbijstering van een ieder op en rond het veld stuitert het lederen monster op een ondoorgrondelijke manier over alles en iedereen heen en verdwijnt tegen de touwen achter de vertwijfeld naar zijn zonnebril zoekende doelman Rowin, 0-1.

Laag hangende zon, volle maan, zeg het maar?

Nauwelijks bekomen van de schrik countert Swift tweemaal dodelijk door onze defensie en na 20 minuten staat het 0-3.

De wereld op zijn kop, maar het gaat nog altijd om doelpunten scoren.

Wij pakken het goede spel van de openingsfase weer op en gaan verwoed op jacht naar de anschlusstreffer.

Onze voorwaartsen Jelmer, Matthijs en Dennis hebben het vizier niet op scherp staan en de doelpogingen sterven in schoonheid.

In de pauze een drietal wissels om het tij te doen keren. Het is nu éénrichtingsverkeer richting het Kloosterbos. Swift heeft zich ingegraven rond de eigen zestien en er is geen doorkomen aan. Wij smijten met karrevrachten energie en het lijkt wel alsof onze stofzuiger Sander met een zuurstoftank op zijn rug loopt te voetballen. Onvermoeibaar zwoegt hij voort op de groene mat en weet de bal steeds naar de juiste kleur te spelen.

Onze lange mannen worden naar het front gestuurd om daar via de lucht het onmogelijke alsnog te doen lukken. Tim wordt speciaal in stelling gebracht om met zijn befaamde linker de ballen via het luchtruim het strafschopgebied in te slingeren.

Een kwartier voor afloop wordt onze aanvalsdrift beloont. Een snelle combinatie via Tim, Tycho en Cas. De bal wordt voorgeslingerd en Milan schiet onbedaarlijk hard binnen, 1-3.

Nieuwe energie komt vrij en een vijftal minuten later kunnen wij opnieuw juichen. Tim pompt zijn zoveelste bal het strafschopgebied binnen en het is rausdauer Yanique die boven alles uittorent en de bal met zijn hoofd stuurt naar het uiterste hoekje, 2-3.

De beer is los, de wolf nog niet geschoten en wij gaan in een hectische slotfase voor de meer dan verdiende gelijkmaker. Het geluk ontbreekt voor ut tweeduh en het geluk lacht Swift toe in deze fase.

Als de scheids voor het einde fluit, verlaten wij teleurgesteld het veld. Bij vlagen goed voetbal laten zien, geweldige inzet en strijd, maar 3 cadeautjes weggeven is zelfs Sinterklaas te gortig.

Het is zaterdagavond, een feestdag en even later staat het bordje nasi met kroepoek en satéstokjes weer op tafel.

 

Statistieken:

11e min.          0 – 1    Luuk Sjoerdsma

16e min.          0 – 2    Bram Wiersma

21e min.          0 – 3    Moos Zuidema

75e min.          1 – 3    Milan de Goeijen

82e min.          2 – 3    Yanique Horstede

 

Scheidsrechter:  M. Eikelboom (de appel valt niet ver van de boom, de eikel ook niet)

Toeschouwers:  45 (waaronder een vrouw met haarknotje en een man zonder snor met hond aan de lijn)

VAR moment:    staat de zon werkelijk zo laag bij het eerste doelpunt van Swift’64 of is doelman Rowin gewoon vergeten zijn pet met klep op te zetten?