Het is een prachtige zonnige zaterdagmiddag op sportpark de Weide Steen in Westenholte.
Ut tweeduh speelt tegen het derde team van WVF. De zonnige middag verdwijnt uiteindelijk om plaats te maken voor een donker einde.
Ut tweeduh schiet uit de startblokken. Na 3 minuten is het raak. Een splijtende lange bal van achteruit door Hermen bereikt Jelmer. Deze ligt op turbo snelheid en snelt op het WVF doel af. Met een simpele doch technisch bekwame schuiver scoort Jelmer, 0-1.
Na een kwartier krijgt onze laatste aanwinst Douda Kante een enorme kans, maar de afronding sterft in schoonheid op het kunstgrasveld.
Langzaam komt WVF beter in het spel en na ruim een half uur spelen ligt de gelijkmaker plotseling in de touwen, 1-1.
Voor de pauze nog kleine kansjes, maar het vizier staat niet op scherp.
Na de pauze wordt een nieuwe aanwinst binnen de lijnen gebracht, namelijk broer Nourou Kante. Een voetballer met kwikzilverachtige bewegingen, waar echter de WVF verdedigers niet intrappen.
Even later krijgen wij een enorme domper als de bal op de stip komt te liggen. Een lichte overtreding wordt zwaar bestraft. Doelman Bert kan het noodlot niet afweren, 2-1.
Vanaf dat moment spelen wij een verloren wedstrijd en de moed lijkt sommigen in de voetbalschoenen te zinken.
WVF loopt uit naar een eindscore van 5-1. Het einde van een zonnige start die eindigt met een inktzwarte score.
Thuis gekomen gaat de tasse zonder punten naar de zolder. Snel een bordje nasi klaar maken en het feest kan beginnen.
Na het eten surf ik nog even op internet en kom de zanger Mory Kante tegen met de hit “Yéké Yéké” uit 1988. Wie weet zorgen de Kante broeders nog voor een Yéké Yéké bij ut tweeduh.
Statistieken:
3e min. 0 – 1 Jelmer Riphagen
34e min. 1 – 1 Jaap van de Broek
55e min. 2 – 1 Joris Doorn
59e min. 3 – 1 Gerrit Steen
72e min. 4 – 1 John Bultman
82e min. 5 – 1 Herman Meijer
Scheidsrechter: W.A. Snelders (graag snel ingooien met de voetjes op de grond)
Toeschouwers: 12 (waaronder een oppasmoeder met jankende kinderen)
VAR-moment: komt doelman Bert werkelijk 35 centimeter van de grond om een lobje onschadelijk te maken?
