Omkleden en dan de warming up. Nu ben ik zelf niet zo van een warming up, maar voor deze wedstrijd besluit ik toch maar even enkele sprints langs de lijn te trekken. Althans dat is de bedoeling.
Als ik de groene mat betreed, moet ik vaststellen dat er enkele mistflarden hangen over het veld, daarnaast zijn er enkele donkere vlekken op het veld. Je kunt ook zeggen er zijn plekken op het veld die niet worden verlicht, daar waar het duister heerst.
Ik heb mijn besluit ook al genomen en laat de warming up voor wat die is. Ik leun tegen de borden en wacht rustig af. Het zal toch niet gebeuren?
Dan komt het verlossende woord van de scheids. De wedstrijd zal niet worden gespeeld. De wedstrijd wordt gestaakt (vanwege terrein omstandigheden), die nog niet eens is begonnen. Je moet er geweest zijn om het te kunnen geloven. Een droom die voor mij eindigt in een nachtmerrie.
Ik slof naar de kleedkamer en even later zoeven wij al weer op de A1 en A50 richting Monnikenbos. Thuis gekomen plof ik in de stoel, daar waar normaal een bordje nasi staat te dampen na een wedstrijd. Het heeft niet zo mogen zijn, een droom is in de knop gebroken. Uw grensrechter van dienst.
