Wedstrijdverslag SEH JO19-WZC Wapenveld JO19
Deze middag staat de gemeentelijke derby tegen SEH op het programma. De moeder aller veldslagen zal deze middag worden uitgevochten op sportpark de Eeuwlanden in Heerde. Op voorhand een wedstrijd waarbij de graspollen wel eens door de lucht zouden kunnen vliegen. Al blijft dat op een kunstgrasmat een lastig karwei. Jammer genoeg is het een vrij tamme wedstrijd en naar de oorzaak zijn wij nog zoekende.
Vooraf heeft trainer-coach Erik weer een tactische vondst uit zijn brein getoverd. Het bord met de schuivende stenen bied uitkomst om het plan te ontvouwen voor de spelers. Vanaf de aftrap is duidelijk dat beide teams elkaar niet veel ontlopen en er ontstaat een soort van surplace zoals bij het wielrennen. Beide teams kunnen of willen niet. Na een klein kwartier is daar een opleving bij de toeschouwers der padden. Joep krijgt de bal voor zijn magische voeten en Joep lepelt de bal richting het doel. De bal ploft, tot ontzetting van de padden en tot opluchting van de Heerdenaren, op de paal. Grote kansen zijn er voor beide doelen niet te noteren en de wedstrijd lijkt dan ook af te stevenen op een 0-0 ruststand. Dan is daar de 38e minuut. Achteraf de alles bepalende minuut. Een gevecht om de bal in het strafschopgebied tussen een pad en een SEH aanvaller. Beide spelers komen in dit gevecht ten val en het arme padje lijkt het onderspit te moeten delven. Dan een snerpende fluit en de scheids wijst naar de strafschopstip. Verbazing en ongeloof. SEH pakt dit buitenkansje met beide handen aan en doelman Stijn (hoewel in de goede hoek) is kansloos, 1-0.
In het tweede bedrijf proberen wij de gelijkmaker te forceren. Maar het spel is te gehaast, te slordig en teveel spelers hebben de grootse vorm thuis gelaten in Wapenveld. Het wachten is op een toevalstreffer, maar ook die is deze middag niet aan ons besteed. Plan B, C en D worden nog van het schap gehaald, maar ook dat mag ons niet baten. Als de scheids voor het einde fluit blijven wij achter met een forse kater. Geen punten, hoewel een puntje meer recht had gedaan aan het verloop van deze wedstrijd. De tasse blijft akelig leeg deze middag en dat doet pijn. De wedstrijd zal niet de geschiedenisboeken ingaan als een veldslag, eerder als een onderonsje binnen de gemeente Heerde.
Wij bedanken de vele toeschouwers (al dan niet op de fiets) uut Woapnvelde voor de ondersteuning en het in ons gestelde vertrouwen. Een volgende keer hopen wij jullie weer te kunnen trakteren op een betere wedstrijd en beter humeur. Thuis gekomen smijt ik de lege tasse op de zolder en spoed mij naar de keuken. Even later staat er een dampend bordje nasi voor mij op de tafel. Zakje kroepoek en gebakken eitje erbij en het is weer smikkelen en smullen. Daarna nog even namijmeren over de wedstrijd in de luie stoel. Niet te lang, want daar wordt je vandaag niet vrolijk van.
Een aandachtig toeschouwer
