En dan is het zondag. De dag na weer een mooie voetbaldag bij onze club. En roept je vrouw ineens…Dick…Caspar van Wijnen is overleden. Gevallen van zijn fiets.

Caspar? Gevallen en dan overleden? Dat kan niet. Ongeloof en wachtend op meer informatie. Die krijg je al snel via mijn schoonzus die zijn zus goed kent. En ik ook van vroeger toen ik elke zondag de hele familie Van Wijnen in de Hervormde Kerk in Wapenveld hun plek zag innemen.

Een aneurysma blijkt de oorzaak.

Caspar, de man zonder veel woorden, maar met een gouden hart. Elke keer als je hem tegenkwam kreeg je zijn kenmerkende glimlach, een hand op je arm en iets in de trant van ‘mooi hè’.

Een man van de club, onze club. Met vele vrienden daarbinnen en -buiten. Ik kijk even op Facebook…alleen daar al 776. Die foto met zijn dart vrienden, darten, zijn andere passie.

Wel supporter, geen lid van WZC, dus dan plaats je volgens protocol geen bericht. Dan maar even een keer geen protocol volgen. Caspar was een WZC’er…en een echte ook. Sprak me pas nog aan dat hij het WZC logo bij de ingang wilde gaan (be)straten.

Caspar…ook wij gaan je enorm missen. Langs de lijn, in onze kantine en (in de bus) bij uitwedstrijden. In memoriam!

(Op persoonlijke titel….)

Dick Nieuwenhuis

Noot: Om de laatste eer te bewijzen aan Caspar van Wijnen heeft het bestuur besloten om op zaterdag 18 mei voorafgaand aan de wedstrijd WZC 1-Lelystad 1 een minuut stilte in acht te nemen. Ons 1e elftal zal dan met rouwbanden om spelen.