Wedstrijdverslag WHC JO19 – WZC Wapenveld JO19
Opnieuw een kraker voor het JO19 team tegen het team JO19-1 van WHC. Vanwege terreinomstandigheden is dit duel verplaatst van sportpark Mulderssingel naar sportpark Monnikenbos. Een uitwedstrijd op het vertrouwde Monnikenbos. Het zal een bijzondere avond worden op het sfeervolle sportpark. Vele toeschouwers hebben de weg weten te vinden (al of niet via googlemaps) en zullen niet teleurgesteld worden. Voor het eerst wordt er gespeeld onder de nieuwe LED verlichting, een soort noorderlicht aan de rand van het Kloosterbos, een waar natuurfenomeen.
Trainer-coach Piet heeft weer een strijdplan uitgedacht. Het meesterbrein heeft weer overuren moeten maken om tot dit plan te komen. In de openingsfase zijn de padden duidelijk nog niet goed doordrongen dat de strijd is losgebarsten. In de eerste minuut nemen de Wezepers de leiding, 1-0.
Na een kwartier begint de Wezeper storm te luwen en beseffen de padden dat een extra portie inzet en strijd nodig is. Na ruim een half uur is daar de lange uittrap van doelman Sven. De bal zeilt over alles en iedereen heen en het loopwonder Luc gelooft in deze bal. De breedgeschouderde Luc doet een Wezeper naar lucht happen en met een subtiele voetbeweging ploft de bal tegen de touwen, 1-1. Onze defensie heeft het af en toe moeilijk met de snelle voorwaartsen van WHC. In het hart staan opgesteld de onverschrokken Silvan en captain Sem. De flanken worden bezet door onze terriërs en kuitenbijters Daan en Franek.
Na de pauze spelen wij richting Kloosterbos. Vlotte combinaties en soms een tikkie-takkie aanval moeten WHC ontregelen. Wij nemen het middenveld in ons bezit. De onvermoeibare David (waar heeft hij toch die zuurstoftank verborgen?), de koning van de kap en draai Thomas en op de rechterflank “duik in het gat” Joepie. Links hebben we Luc geposteerd die de ballen doodlegt op zijn kippenborsten. Als frontsoldaten staan geposteerd de man met de eeuwige glimlach Ive en de man die bijna sneller is dan zijn schaduw, Tristan.
Na ruim een kwartier ontploft voor de eerste keer Monnikenbos. Luc slingert de bal met de nodige precisie voor het doel en het is de ingevallen Stijn die als een raket omhoog stijgt en de bal onhoudbaar tegen de touwen kopt, 1-2. Daarna een periode waarin bijna alles lukt bij de padden. De zwoegende Ive krijgt de bal op een 30 meter van het doel aangespeeld. Ive bedenkt zich niet en met een schitterende trap vliegt de bal onder de LED verlichting door het luchtruim en de vertwijfelde doelman van WHC is kansloos, 1-3. Voor Ive waarschijnlijk een doelpunt om in te lijsten (wie heeft er nog een fotolijstje over?).
Even later kraaien de Wapenveldse toeschouwers van plezier als Thomas een solo besluit met een ferme knal in de bovenhoek, 1-4. Ondertussen hebben wij verse krachten in het strijdperk gebracht in de personen van Ruben, Emiel en Rick. Zij gaan mee in de strijd om een historische zege over de streep te trekken.
In de ultieme slotfase zijn de padden aan het eind van hun latijn. De Wezepers richten zich nog een keer op en weten nog tweemaal te scoren, 3-4. Billenknijpen op de tribune en een zucht van opluchting als de allerlaatste bal van WHC langs de goede kant van de paal vliegt. Dan fluit de uitstekend leidende scheids voor het einde van de strijd en stijgt er een soort van indianengehuil op uit de kelen der padden. Het kleine broertje heeft de grootmacht geveld in een geweldig voetbalgevecht.
Na afloop staat de stereo op 10 en een gezellig samenzijn in het clubhuis. Ook de man met de sleutel Frans bedankt en ook een woord van dank aan Ruben en Rick van het eerste team om de aanwezigen te voorzien van de nodige drankjes. Zo hoor je gasten te ontvangen.
Een aandachtig toeschouwer
