Lelystad – WZC
Voor het eerst tegen Lelystad ‘67.
Een tegenstander dat beter bekend is als de club van Aaron Winter, Michel Boerebach en Edsilia Rombley. Zij schopten allemaal tegen een bal in de polder.
Waar de voorzitter nog in functie is, ondanks een optisch gelijkenis met Volendammers Jan Smit.
De busreis had enige vertraging, desondanks op tijd voor de aftrap. Chapeau chauffeurtje! Heen via Hattem, Kampen en Dronten. Terug via vliegbasis Lelystad, Harderwijk en de Filipsberg. Mooier was een schoolreisje vroeger niet!
Spelen bij de hekkensluiter. Winnen is dan een must. Veel geblesseerden, wintersporters die ter elfde ure aansluiten. Henk Boerdam die weer klaar staat voor de club (wat een mentaliteit!), jeugdspeler David die aansluit en verdienstelijk in valt, William Wolff in de basis en met volle overgave. Kortom de wil is er groepsbreed. Kansen zat voor rust. Rick schoot al snel slordig naast, Mike miste naast maar ook raak waar Patrick Berendsen de bal van de lijn wegkopte. Scheidsrechter Kraaijenhof maakte het zichzelf niet makkelijk. Een spijkerharde overtreding in de vijfde minuut op Chris kun je het beste meteen met geel belonen. Dan geef je een grens aan. Overtreding op Mike was zeker een strafschop waard. Op slag van rust had Alex zijn eigen VAR en daar mochten we niet over klagen. Een tegentreffer werd geannuleerd omdat de ingooi toch de verkeerde kant op ging in eerste instantie. Thuisclub boos, de held Berendsen maakte ruzie met trainerstraf en kwam na rust niet terug. Ergo, we hadden halverwege voor moeten staan, maar mochten ook blij zijn met een dubbelblanco stand.
Na de thee was de thuisclub geen schim meer van voor rust. Inzetten van Mike Nijland, Jorn Kroes en Martijn Andeweg verdienden meer. Toch bleef het lang 0-0.
Binnen een minuut schoot echter Mike Nijland via de lat over. Het geloof in beter bleef leven. Na een verre ingooi van Mike, doorkoppen van Henk en en verlengen van Mart kwam de bal bij Mike Mijnheer die de gelijkmaker binnenschoot. De thuisclub ging daarna te pas en ten onpas liggen. Ritme ontregelen, tijdrekken op de verkeerde plekken instappen werd geduld, en een punt binnengesleept werd een feit. WZC verspeelde twee punten, we zijn genoodzaakt om punten te halen volgende week en tegen rechtstreekse concurrentie. Met z’n allen op naar klassenbehoud. Alle geblesseerden beterschap gewenst. Staf en spelers succes gewenst. Fel in de duels en net zo als vroeger; “eerst wezen!!!
Foto’s van Klaas Liefers volgen (bedankt).
