Wedstrijdverslag WHC 019 – WZC 019 1-1
Voor het eerst sinds mensenheugenis ontmoeten de hoogste jeugdteams van WHC Wezep en WZC Wapenveld elkaar weer eens in competitieverband.
Een wedstrijd met veel historie tussen beide clubs en plaatsen. Deze historie vindt zijn oorsprong in de middeleeuwen.
In de middeleeuwen vond er een roemruchte veldslag plaats rond de Filipsberg. De Filipsberg is de stuwwal met een hoogte van 50 meter tussen Wapenveld en Wezep. De Wezepers trokken met knotsen en stokken de Filipsberg over om de keuterboertjes uit Wapenveld een lesje te lezen.
Reeds toen kwam de vechtlust van de padden naar boven en de Wezepers werden door de Wapenveldse keuterboertjes terug gedreven over de Filipsberg en achterna gezeten met hooivorken tot aan de Mulderssingel. Sinds dat moment staan ontmoetingen tussen beide voetbalclubs bol van het sentiment.
Het grote WHC (de slapende reus) tegen het kleine broertje uit Wapenveld.
Deze middag op sportpark Mulderssingel in Wezep is het ijs en ijskoud. Zelfs de scheidsrechter (de alom bekende heer van Gelder) heeft zich in een soort van astronautenpak gehesen om maar warm te blijven.
De openingsfase is voor WHC en binnen 5 minuten krijgt WHC een niet te missen kans. Deze wordt echter toch gemist, tot opluchting van de aanwezige padden aan de zijlijn.
Nadat de Wezeper storm is gaan liggen komen wij beter in ons spel.
Vanuit het middenveld beginnen Thomas en Joepie hun draai te vinden en bij tijd en wijle weer het tikkie-takkie voetbal. Natuurlijk ondersteund door de nimmer verzagende schoffelende stofzuiger Rick.
Het is jammer dat onze voorwaartsen Cas en Tom deze middag hun vizier niet op scherp hebben staan. Waarschijnlijk zijn beiden bevangen door de angst om in de zak van Sinterklaas naar Spanje te verdwijnen.
De rust breekt aan met de bekende brilstand en de kleumende padden trekken massaal naar de kantine voor een bakkie koffie.
Na de pauze zijn beide teams aan elkaar gewaagd.
Halverwege de tweede helft komt WHC op voorsprong. Een ietwat knullig ogende situatie voor het doel van Stijn en plots ligt de bal tegen de touwen, 1-0.
De mouwen worden opgestroopt en trainer-coach Piet haalt plan B van stal. Enkele omzettingen en wij gaan verwoed op jacht naar de gelijkmaker.
In de 82e minuut is het zover en komen de padden langszij. Linkervleugelverdediger Daan verovert de bal, bedenkt zich niet (waarom zou je ook) en bediend met een strakke pass Luc. Luc ziet vanuit zijn ooghoek de vertrekkende David. Met een splijtende pass wordt de verdediging van WHC uitéén gereten. De bal beland in de loop van de vol sprintende David. Een simpele voetbeweging van de box-to-box-player David en de doelman is kansloos, 1-1.
De Wapenvelder bank ontploft en ook aan de zijlijn verkneukelt zich de paddenaanhang.
In de ultieme slotfase is het nog even billenknijpen, maar doelman Stijn regeert als een vorst in het eigen strafschopgebied. De doelman is deze middag in grootse vorm en gaat aan de haal met de titel “man of the match”.
Als de scheids voor het einde fluit, kunnen wij terecht een punt bijschrijven in deze toch wel historische wedstrijd.
Het is geen grootse wedstrijd geworden, maar met passie, strijdlust en bij vlagen goede combinaties pakken wij verdiend een punt op de Mulderssingel.
Teleurgestelde Wezepers en tevreden padden keren huiswaarts naar de warme kachel.
De hooivorken kunnen weer in de kofferbak en deze avond stort ik mij in een Sinterkloaseumpie. Geen bordje nasi, maar pepernoten en speculaas.
Een aandachtig kleumende toeschouwer
