TROUWE LEDEN IN DE SCHIJNWERPERS GEZET|
Hermen Rorije | 25 jaar
Hermen Rorije is de belichaming van clubliefde. Als lid van een echte voetbalfamilie deelt hij zijn verjaardag met zijn vader Rein, wat altijd een goede reden voor een dubbel feest is. Hermen begon zijn voetballoopbaan in WZC 1 als jeugdspeler en heeft sindsdien zijn stempel gedrukt op de club. Tegenwoordig is hij de voorzitter van de activiteitencommissie, een rol die hem op het lijf geschreven is.
De afgelopen twee jaar was Hermen een bekend gezicht in het Stationspark tijdens het Zomerfeest, waar hij ’s nachts de wacht hield. Wie denkt dat beveiliging saai is, kent Hermen niet!
Rein Rorije | 25 jaar
Rein Rorije begon zijn voetbalcarrière in A1 en maakte indruk in het 2e elftal. Hij bracht niet alleen sfeer met de Zuiderzeeballade, maar vierde in 1993 ook een ongeslagen kampioenschap met WZC 1. Als elftalleider en sponsor gaf hij zijn liefde voor de club door aan zijn kinderen, die allemaal actief zijn bij WZC.
Rein is al 38 jaar lid, maar werd door een fout in de administratie nooit eerder gehuldigd. Dat zetten we nu recht! Hij ontvangt samen met zijn zoon Hermen een welverdiende onderscheiding.
Wouter ten Pas | 25 jaar
Wouter ten Pas bleef een jaartje extra in de A-jeugd, maar brak daarna door als vaste waarde in WZC 1. Van een stille kracht groeide hij uit tot een natuurlijke leider en aanvoerder. Zijn promotie tegen Olympia, een historisch moment, is vereeuwigd op de Wall of Fame in het clubhuis. Het was best een stap toen hij na zoveel jaren in ons eerste samen met enkele andere ervaren ploeggenoten besloot om de eerste selectie te verruilen voor een plek in een lager elftal en sinds kort in de zaal. Met het vertrek van Wouter ging veel ervaring en passie mee van het veld, zeker als het gaat om de derby’s. Maar inmiddels weet de jeugd dat gat al weer aardig op te vullen. We hopen dat Wouter en zijn teammaatjes nog jarenlang bij WZC te zien zullen zijn en mogelijk een andere rol van betekenis kunnen spelen.
Herbert Bastiani | 25 jaar
Herbert Bastiani is een onvervalste WZC-fan. Als jeugdspeler verdedigde hij de blauw-witte kleuren met trots. Hij is de zoon van Annie en Hennie, een familie met een blauw-wit hart. Herbert woont tegenwoordig in Heerde, maar blijft trouw aan WZC. Zijn enthousiasme langs de lijn is aanstekelijk, en zijn liefde voor de club is onvoorwaardelijk. (Herbert was helaas verhinderd, dus geen foto van hem)
Anne Joost Douma | 25 jaar
Anne Joost Douma, de trots van WZC 2, speelde jarenlang met passie als rechtsback in de lagere senioren. Hij is een vaste waarde op de familiedag, altijd omringd door zijn trouwe vriendengroep. Anne Joost begon met voetballen in de D-tjes, nadat hij eerst lid was van de Gemzen.
Hij leerde voetballen aan de Zevenakkersweg, waar partijtjes op woensdagmiddag de norm waren. Een moment om nooit te vergeten: trainer Gerrit Eikelboom roemde ooit zijn conditie in de rust, maar vijf minuten later moest hij van het veld met kramp. Zijn carrière kende ups en downs, zoals een vroege wissel in A1 door Dik Hulleman – een trauma dat hij nooit helemaal te boven is gekomen. Toch blijft hij een held, zelfs met zijn beruchte foute voetbalsokken.
Alie Horst | 40 jaar
Voorzitter van de supportersvereniging Wim Eilander had een mooie verrassing én toespraak voor Alie Horst. Bij iedereen bekend om haar passie voor WZC én Ajax en haar enorme drive om als vrijwilliger al die jaren haar steentje bij te dragen. Hoe mooi was dan ook de combisjaal die aan Alie werd overhandigd én aan haar kleinzoon Mats. Mooi ook de foto met de collega vrijwilligers van de supportersvereniging, naast Wim en Alie, Gert Eilander en Frans Stijf.
De speech van Wim: “Tijdens deze nieuwjaarsreceptie wil ik graag een bijzonder actief lid en fanatiek supporter van onze club in het zonnetje zetten. Het is niet gebruikelijk dat ik hier een woordje mag doen, dus dank aan het bestuur voor deze kans! Misschien hoort u nu al geruchten: “Die zal wel weer een cheque komen overhandigen.” Maar nee, deze keer geen cheque. Vandaag is het tijd om iemand te eren die al 40 jaar een onmisbare kracht is binnen WZC.
Wie is deze persoon? Een echte supporter van zowel WZC Wapenveld als Ajax Amsterdam. Het is iemand die zó fanatiek is dat als beide clubs een slecht weekend hebben, de sfeer thuis om te snijden is. Misschien heeft u al een vermoeden… Maar ik verklap alvast: het is een ZIJ!
Alie Horst, het hart en de ziel van de supportersvereniging, begon haar betrokkenheid in de beginjaren met het organiseren van bazaars in dorpshuis ’t Spijker. Haar creativiteit kent geen grenzen. Tijdens busreizen en nacompetitie-uitjes verzon ze altijd ludieke items zoals hoedjes, sjaals en hanenkammen om supporters te vermaken en spelers aan te moedigen.
Daarnaast organiseert Alie om de twee weken de bingoavonden, inclusief de speciale Paas- en Kerstbingo. Ze koopt alle prijzen zelf in en zorgt ervoor dat deze avonden vlekkeloos verlopen. Bij thuiswedstrijden van het 1e elftal staat ze trouw bij de ingang loten te verkopen, altijd met een glimlach.
Haar toewijding gaat verder. Alie is al 40 jaar secretaris én penningmeester van de supportersvereniging. Ze is de stille kracht achter de schermen, maar haar impact is overal zichtbaar. En dan te bedenken dat zij ooit na een kampioenschap van het 1e elftal de legendarische woorden sprak: “Dit is zo mooi, bijna net zo mooi als een kind krijgen!”
Vandaag, Alie, is het jouw moment. Voor 40 jaar trouwe dienst aan de supportersvereniging krijg je een welverdiende plaquette en een prachtige bos bloemen. Maar dat is nog niet alles! We hebben iets bijzonders voor je: een unieke sjaal waarin jouw twee geliefde clubs, WZC en Ajax, samenkomen. Twee clubs verweven in één sjaal, net zoals ze in jouw hart samenkomen.
Tot slot bieden we je, samen met je kinderen, kleinkinderen en het bestuur van de supportersvereniging, een etentje aan om dit jubileum te vieren. Nogmaals gefeliciteerd, Alie! We hopen dat je nog vele jaren bij ons blijft en je waardevolle bijdrage blijft leveren aan de supportersvereniging. Je bent een echte clubheld!”
Johan Horst | 50 jaar
Johan Horst is al sinds 1 september 1974 een trouwe kracht binnen WZC. Hij begon als voetballer in het 2e elftal, maar al snel bleek dat zijn talenten verder reikten dan het veld. In 1978 nam hij het secretariaat over van Gerrit Marissen, eerst als waarnemend secretaris en later, in november van dat jaar, officieel gekozen door de leden. Zijn organisatorische vaardigheden maakten hem ook van 1978 tot 1990 vicevoorzitter, een rol waarin hij het clubbeleid mede vormgaf.
In de jaren 2003-2006 deelde Johan het voorzitterschap met Erik van Limburg. Toen Erik vanwege werkdruk een stapje terug moest doen, nam Johan vanaf 2005 volledig de leiding over. Zijn bestuurlijke loopbaan van 31 jaar, waarvan 25 jaar als secretaris, is een indrukwekkend bewijs van zijn toewijding.
Naast zijn bestuurswerk speelde Johan een belangrijke rol in de praktische zaken van de club. Hij trainde van 1976 tot 1980 de lagere seniorenelftallen, in samenwerking met hoofdtrainer Jan van Dijk. Jan leverde de oefenstof, en Johan zorgde ervoor dat de trainingen soepel verliepen en vol energie waren.
Johan was ook een drijvende kracht achter de eerste Lopathon, die samen met Frits van Dijk werd geïntroduceerd. Het evenement bracht ruim 30.000 gulden op, een enorme prestatie voor die tijd. Verder leidde hij de gemeentelijke kwartettenactie en de grote rookworstactie in de jaren ’80, waarbij maar liefst 14.400 worsten werden verkocht – een clubrecord dat nog steeds staat.
Zijn bijdrage stopt daar niet. Johan was oprichter en jarenlang voorzitter van de rommelmarkt en het zomerfeest, die beide een belangrijke bron van inkomsten en verbinding binnen de club zijn geworden. Ook zette hij zich in voor PR-activiteiten en trad hij op als gastheer bij thuiswedstrijden, waar hij altijd een luisterend oor bood.
Hoewel hij in 2009 stopte als bestuurslid, bleef Johan actief in het randgebeuren van de club. Hij nam in 2010 de ledenadministratie over en onderhoudt tot op de dag van vandaag contacten met de gemeente Heerde en de Felua Groep. Bovendien verzorgt hij attenties zoals bloemen, treedt hij op als gastheer in de bestuurskamer, en vertegenwoordigt hij WZC bij uitwedstrijden van het 1e elftal.
In januari 2011 werd Johan terecht benoemd tot erelid van de vereniging. Ook na 50 jaar blijft Johan onvermoeibaar bijdragen aan het succes en de verbinding binnen de club.
Frits van Dijk | 50 jaar
Frits van Dijk, lid sinds 1 juni 1974, heeft in zijn 50-jarige lidmaatschap een indrukwekkend nalatenschap opgebouwd binnen WZC. Zijn loopbaan begon als actieve voetballer in het 1e elftal en later in een lager team. Ondanks een knieblessure die hem vroegtijdig van het veld hield, bleef Frits onvermoeibaar bijdragen aan de club.
Als voorzitter van 1978 tot 1993 leidde hij WZC met visie en daadkracht. Een van zijn grootste wapenfeiten was de organisatie van de eerste Lopathon. Het doel? De uitbreiding van de accommodatie met twee kleedkamers en een bestuursruimte. Ondanks de aanvankelijke scepsis van oudere bestuursleden wist Frits hen te overtuigen met as-if berekeningen, waarbij hij een investering van 500 gulden afzette tegen een verwachte opbrengst van 5.000 gulden. Uiteindelijk bracht de Lopathon bijna 36.000 gulden op, waarvan ruim 35.000 gulden netto overbleef. Als blijk van maatschappelijk verantwoord ondernemen schonk WZC 10% van de opbrengst aan Molen De Vlijt, die net een brand had doorgemaakt. De molen bedankte de club met een wedstrijdbal, een prachtig gebaar van wederzijdse steun.
Naast de Lopathon was Frits ook de linking pin naar de sponsorcommissie tijdens zijn tijd als 2e secretaris. Vanaf 1994 werd hij voorzitter van deze commissie, een functie die hij met veel passie en toewijding tien jaar vervulde. Inmiddels zit hij in zijn 30e seizoen bij de sponsorcommissie, waarmee hij een cruciale rol blijft spelen in het aantrekken en behouden van sponsors.
Zijn bijdrage aan WZC reikte verder dan alleen bestuurswerk. Frits nam ook 15 jaar de inkoop van materiaal voor zijn rekening, een taak die hij met zorg en precisie uitvoerde. Daarnaast was hij betrokken bij gemeentelijke acties zoals de kwartetten- en ansichtkaartenacties, die zowel geld als publiciteit opleverden voor de club.
In 2011 werd Frits benoemd tot erelid, een onderscheiding die zijn jarenlange inzet en onvermoeibare toewijding erkende. Vandaag de dag blijft hij een drijvende kracht binnen WZC en een inspiratiebron voor velen. Zijn leiderschap, visie en betrokkenheid maken hem tot een ware legende in de clubgeschiedenis.
Ben Eikelboom | 60 jaar
Ben Eikelboom was een ster in WZC 1 in de jaren ’70, herkenbaar aan zijn brilletje á la Joop van Daele. Met zijn slimme tackles kreeg hij de bijnaam “Guus Geluk”. Naast het veld bewees hij zijn waarde in de jubileumcommissie en kascommissie, waar hij zijn passie voor de club op een andere manier toonde.
Jan Eikelboom | 60 jaar
Jan Eikelboom is een gezelligheidsmens die zijn sporen heeft verdiend in de lagere senioren. Hij was niet alleen een trouwe speler, maar was en is ook een belangrijke kracht achter het kantinebeheer, inkoop, en klaverjasavonden. En niet te vergeten….Jan in nog steeds actief de bar (of beter gezegd zijn bar) en daarnaast ook elke ochtend bij de onderhoudsploeg, Zijn bijdrage aan de club maakt hem een waardig lid van verdienste.
Arie Bijsterbosch | 60 jaar
Arie Bijsterbosch, jarenlang eindredacteur van het WZC Nieuws, heeft de club altijd een stem gegeven. Naast zijn journalistieke werk was hij actief in de jeugd en lagere senioren, waar hij zijn liefde voor het spel liet zien.
Henk van de Wal | 70 jaar
Henk van de Wal, onze grensrechter van kampioensteam WZC 4, heeft altijd zijn steentje bijgedragen. Hij was actief in de schoonmaakploeg en schilderde de kleedkamers. Altijd met een sigaartje in de hand en een glimlach op zijn gezicht, is hij een trouwe klant bij De Oliebol en een supporter in hart en nieren.
Jan Nieuwenhuis | 75 jaar
De nu 89-jarige Jan Nieuwenhuis was een snelle linksbuiten en gezien zijn lengte een verrassend sterke kopper.
Hij speelde in de gouden jaren van WZC samen met zijn broers Gerrit en Klaas. Zijn toewijding was ongekend – zelfs de geboorte van zijn zoon moest wijken voor voetbal. Tegenwoordig is hij een gedreven supporter, altijd zichtbaar langs de lijn. Jan heeft een charmante reputatie en blijft een ware legende binnen WZC. Een bijzonder moment ook voor vader en zoon Nieuwenhuis waarbij Nieuwenhuis senior nog terloops liet weten het jammer te vinden dat zijn beide zonen Jack en Dick nooit in het 1e van WZC hebben gespeeld ( :-)) (maar trots te zijn op de rol van Nieuwenhuis ‘junior’ als huidige voorzitter van zijn club)!
