Wedstrijdverslag Elspeet 2 – WZC 2 1-3
Ut tweeduh is deze middag te gast bij het tweede team van de vv Elspeet. Het sportpark ligt aan de rand van de grote stille heide en draagt dan ook de toepasselijke naam “Op de heide”.
Wij spelen op het aloude oerdegelijke natuurlijke gras.
Het zal een wedstrijd worden met 2 gezichten. Althans ut tweeduh speelt met 2 gezichten.
Voor de pauze leveren wij een dramatische wedstrijd af. Pap in de benen, klotsende knieen en wat al niet meer. Het lijkt erop alsof sommigen spelen met voetbalschoenen nog in de schoenendoos.
Desondanks nog enkele kleine kansjes, maar ook deze weten wij zorgvuldig om zeep te helpen.
Aan de andere kant houdt doelman Brian ons in de wedstrijd door een bal in de bovenhoek katachtig over de lat te tikken. Wij gaan dan ook rusten met de bekende brilstand.
Na de pauze hebben wij ons masker afgezet en komt de ware aard van ut tweeduh weer boven drijven. Inzet, vechtlust, gecombineerd met flitsende aanvallen over de flanken.
De nodige wissels zorgen ook voor nieuwe spirit in het team.
Het is echter Elspeet die de score openbreekt. Een snoeiharde kopbal is een ieder te machtig, 1-0.
Hierna gooien wij het laatste restje schroom van ons af en Elspeet wordt opgejaagd zoals een luipaard een hert opjaagt. Uiteindelijk wint het luipaard. Een diepe bal van onze draaitol Tycho bereikt de sterk ingevallen David. David wurmt zich langs enkele Elspeters en op onnavolgbare wijze promoveert David deze bal tot doelpunt, 1-1.
Nu is de bekende beer helemaal los. Martijn toont zijn kwaliteiten en met zijn kwikzilverachtige bewegingen stuurt hij de de defensie van Elspeet regelmatig de hei op. Ook Cas kleunt er flink in en sleurt in de voorste lijn. Het grootste obstakel voor Elspeet is echter deze middag de kolos op de rechterflank. Als een ware tank die door het zand ploegt en alles platwalst, zo dendert Matthijs door de defensie.
Zijn verwoestende rollertjes waren al berucht, maar na deze wedstrijd zijn deze gepromoveerd tot kanonskogels.
Een tiental minuten voor afloop wordt Matthijs bediend door Luc. Onverwoestbaar dendert de tank het strafschopgebied binnen en met een enorme dreun ploft de bal tegen de touwen, 1-2.
Even later is het Sander die de bal op de slof neemt en het lederen monster doorbreekt de geluidsbarriere, maar scheert rakelings over de dwarsligger en ligt ergens tussen de heidestruiken.
Een vijftal minuten voor afloop is het opnieuw mannetjesputter Matthijs die genadeloos uithaalt. Ook ditmaal dreunt de bal tegen de touwen en trillen de doelpalen onder zoveel geweld, 1-3.
Als de scheids even later voor het einde fluit, kan het paddenlegioen juichen en gaan de drie punten in de tasse mee naar Wapenveld.
Een ongelooflijk slappe eerte helft, gevolgd door een tweede met passie, inzet en strijd.
Thuis gekomen gooi ik de tasse weer voor een week op de zolder.
Het is al wat later, maar nooit te laat voor het bereiden van een ouderwets bordje met nasi. De kroepoek weer tevoorschijn getoverd en een lekker gebakken eitje erbij.
Wat kan een simpele maaltijd toch een feest zijn. Daarna nog lekker nagenieten in de luie stoel van een merkwaardige middag op de heide in Elspeet.
Statistieken:
55e min. 1 – 0 Sjoerd van de Heide
73e min. 1 – 1 David Dijkman
81e min. 1 – 2 Matthijs van Rijssen
86e min. 1 – 3 Matthijs van Rijssen
Scheidsrechter: A. v.d. Hoorn (praten doe je maar bij het theekransje bij je oma)
Toeschouwers: 22 (waaronder een vrouw met krulspelen in het haar en een man met een toepetje)
VAR moment: zijn de verwoestende uithalen van Matthijs inderdaad te vergelijken met de inslag van een kanonskogel?
